Vandaag trekken we van Briancon naar Rimplas; van Noord naar
Zuid door de Hautes Alpes. We maken daarbij een ommetje naar Italië.
Col d’Izoard
Col d' Izoard |
Zuidwaarts vanuit Briancon krijgen we bij wijze van stevig
ontbijt onmiddellijk de Col d’Izoard voorgeschoteld. Deze schrik van menig
wielertoerist is een prachtige col; loodzwaar voor wie op trappers de meer dan
15 km lange en steile klim vanuit Briancon naar boven moet – en zo mogelijk nog
erger voor de moedige fietsers die vanuit Guillestre naar de bijna 20 zware
kilometers verre top klimmen. Maar met de moto is de Izoard een feest: perfect
wegdek, een arsenaal aan heerlijke haarspeldbochten en een omgeving die je
constant aan het wankelen brengt: hou ik nu mijn vizier geconcentreerd op de
weg of neem ik gulzig genietend de naakte schoonheid van de Natuurelementen om
mij heen in mij op. Zoals bij alles in Het Leven komt het aan op het vinden van
het juiste evenwicht … ;-)
Col d' Izoard |
St. Véran
Als een kogel duiken we naar beneden richting Guillestre en
de wat verderop gelegen col de Vars. Maar nog voor we Guillestre bereiken maken
we een ommetje heen en weer St. Véran. St. Veran ligt helemaal aan het uiteinde
van de Queyras; een klein dalgebied in de Hautes Alpes dat officieel is
geregistrerd als Natuurgebeid.
Op een terrasje in St. Veran |
Chateau de Queyras |
Voor we St. Véran bereiken passeren we langs het imposante
Chateau Queyras. St. Véran is de hoogst gelegen gemeente van Europa en het
geheel verkeersvrije dorpje telt nog geen 300 inwoners. Het is een authentiek
bewaard gebleven bergdorpje met een kerkje en klassieke houten Alpenhuisjes die
tegen de steile bergwand zijn aangebouwd. De omgeving is er adembenemend; het
lijkt of je halt houdt op het eindpunt van de Wereld waar de Tijd heel lang
geleden werd stil gezet. Stil, nietig en sereen word je te midden van de imposante
Natuurpracht die je omringt.
Fouillouse – Pont du
Chatelet
op weg naar Fouillouse en de Pont du Chatelet |
Pont de Chatelet |
Na de stille pracht van St. Véran scheren we in het kielzog
van drie Oostenrijkse motards richting Guillestre en zo over de Col de Vars. Na
de afdaling maken we in St.Paul-sur-Ubaye opnieuw een kleien lus richting het
piepklein dorpje Fouillouse. Om Fouillouse te bereiken moet je over de pont de
Chatelet; een romaanse brug die meer dan 100 meter boven de door de bergen
kabbelende Ubaye tussen twee rotsen werd opgetrokken.
De Ubaye onder de Pont du Chatelet |
Col de Lars/ Colle
della Maddalena – Colle della Lombarda
van de Colle della Maddalena naar de Colle della Lombarda |
Eigenzinnig als we zijn, kiezen we niet voor de klassieke
hoogtekampioen Col de la Bonnette maar klimmen we Italië in via de Col de Lars
die vanaf de top bij het binnenrijden van Italië (in de afdaling) Colle della
Maddalena heet. Enkele tientallen kilometers verderop rijden we weer
Zuid-West-waarts over de Colle della Lombarda terug naar frankrijk. En of we
gelijk hebben: Italianen hebben blijkbaar een patent op mooie dingen: auto’s,
mode, design en … bergen! Zowel de
Maddalena als de Lombarda zijn waanzinnig mooi en heerlijk om rijden. Hoewel ze
onderling verschillen: de Maddalena is een haast kunstzinnige col met heerlijk
gladgestreken asfalt en overzichtelijke (zelfs door wegsignalisatie) genummerde
haarspeldbochten. Terwijl de Lombarda veel robuuster en rauwer is: de weg is
bij momenten beangstigend eng, het wegdek ruw en grillig, en de Natuur waardoor
het zich wild en onvoorspelbaar slingert al van een even ongepolijste, pure
schoonheid. Deze korte Italiaanse passage was een feest in alle opzichten.
Vallei van de Tinée
Over de top van de Lombarda rij je Frankrijk weer in via het
bekende olympische skioord Isola (2000). Van daaruit snij je door afgelegen
natuurgebied de vallei van de Tinée in die we volgen tot in het piepkleine
bergdorpje Rimplas. Hier houden we halt in een Bed & Breakfast gerund door
een motard die op geen inspanning kijkt om ons te behagen. Hij serveert ons de
Franse tegenhanger van Duvel. En hoewel we de trots der Belgische bieren nog
steeds prefereren, valt dit biertje uitstekend in de smaak en is het na deze
zware maar prachtige dag uiterst welgekomen.
Enkele sfeerbeelden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten