De inktzwarte wolken die met het onweer van afgelopen avond
en nacht gepaard gingen, lijken bij de nieuwe dageraad door de majesteuze
bergen opgeslokt. Een zachtblauwe hemel dekt de Alpen uit de Savoye toe. Aangespoord
door de innig mooie herinneringen aan de rit van gisteren kijken we nog enkele
keren weemoedig om als we ons vanuit Seéz via kleine binnenwegen tussen hoge
Alpentoppen een weg banen naar het nauwelijks enkele tientallen kilometers
verderop gelegen Tignes.
Weemoedig achterom kijken ... - "ooit komen we hier nog terug" |
Tignes is een piepklein bergdorpje dat de overgang van de
Savoye naar de streek van de Isere inluidt. Het oorspronkelijke dorp werd
indertijd letterlijk begraven onder een imposant Meer dat werd aangelegd voor
stroomvoorziening. De stuwdam die het wassende water keurig binnen haar bedding
houdt, is vooral bekend vanwege het 12.000 m2 grote fresco dat Hercules
uitbeeldt.
Het imposante Lac de Tignes te midden de meest prachtige Alpen |
fresco van Hercules @ Barrage de Tign |
Vanuit Tignes dalen we af naar het aanpalende mondaine
ski-oord Val d’Isere. We passeren deze commerciële smet op de natuurpracht die
haar omringd en houden enkel halt voor een obligate tankbeurt. Onze motorbikes
kunnen wat extra energiedrank gebruiken want pal na Val d’Isere doemt de
machtig imposante Col d’ Iseran op. Steil omhoog slingerend tussen diepe
afgronden aan de ene kant en hoge donkere rotsen aan de andere kant banen we
ons een weg naar de 2.770 meter hoge top. De temperatuur daalt haast na elke
haarspeldbocht en de lucht wordt alsmaar ijler. Boven dekken flarden sneeuw de
dreigend donkere rotswanden toe en de temperatuur daalt tot 13,5°. We zijn
ontroerd door zoveel schoonheid en proberen de nare gevolgen van de steeds
ijler wordende lucht letterlijk en figuurlijk te behappen.
De imposante Col d' Iseran |
Als een kogel neerwaarts bereiken we enkele tientallen
kilometers verderop de voet van de Mont Cenis die de grens vormt tussen
Frankrijk en Italië. Met alweer een Meer – het Lac de Cenis. De afdaling van de
Mont Cenis brengt ons in Susa.
Lac de Cenis |
Lac de Cenis |
Bij de briefing vanmorgen spraken we af de aanloop binnendoor naar Tignes wat in korten om ‘kuier-tijd’ te kopen in het lieflijke stadje Susa. De thermometer telt 34° graden als we Susa binnenrijden; het lijkt na de frisse passage over de top van de Col d’ Iseran alsof een loden zon zich onder onze helmen nestelt.
Pizza en spaghetti heet de bestelling op een zonovergoten terrasje; in Italië eten we immers pasta of pizza, principieel als we zijn. Maar we zoeken nog altijd naar de intelligente Italiaan die ons kan en wil uitleggen waarom we uitgerekend in Italië ons eerste Frans toilet aantreffen J J J
Susa ademt erfgoed. De sporen van het illustere verleden liggen hier voor het oprapen. We wandelen vanuit het centrum langs de restanten van eeuwenoude Romeinse muren tot bij het Romaanse Amfitheater en houden op onze terugweg halt bij de kathedraal voor een ijsje. Het is fijn toeven in Susa.
Vanuit Susa rijden we over de mooie S24 weer Westwaarts richting Frankrijk. De top van de Col de Montgenevre vormt de grensovergang en even verderop eindigen we in Briancon; het hoogst gelegen stadje van Frankrijk (+1.300 m). We duiken er nog de oude ommuurde binnenstad in voor een natje en een droogje. Zij het vrij laat want een van de Lorejasse had nog een noodzakelijke dissectie van de eigen bike in gedachten ;-)
Vanuit Susa rijden we over de mooie S24 weer Westwaarts richting Frankrijk. De top van de Col de Montgenevre vormt de grensovergang en even verderop eindigen we in Briancon; het hoogst gelegen stadje van Frankrijk (+1.300 m). We duiken er nog de oude ommuurde binnenstad in voor een natje en een droogje. Zij het vrij laat want een van de Lorejasse had nog een noodzakelijke dissectie van de eigen bike in gedachten ;-)
Briancon hoort tot het departement Hautes-Alpes (Provence-Alpes-Cote d'Azur) - onze speeltuin voor morgen ;-)
Enkele sfeerbeelden:
Prachtige beelden van wat in het echt nog zoveel mooier zal zijn
BeantwoordenVerwijderen