 |
| Pont de Diable |
Vandaag verlaten we het onwaarschijnlijk mooie Aragon. We rijden Oostwaarts de Catalaanse Pyreneeën in. Het parcours is heerlijk: geen kleine, smalle baantjes met erbarmelijk wegdek vandaag maar comfortabele wegen die ons van Adahuesca Oostwaarts tot in het kleine dorpje Aramunt brengen.
Vanuit Adahuesca bereiken we via Barbastro de kloof van Olvena met de Pont du Diable.
We rijden een stuk Noordwaarts door de schitterende kloof van Ventamillo en vervolgens weer OOstwaarts richting Catalonië. Het is 34 graden warm en onderweg stoppen we voor wat water. Tegenover het kleine café zien we een klein bosje dat op een of andere vreemde manier helemaal is overspoeld.
 |
| bomen in het water ... |
 |
| Congosto de Ventamillo |
De weg is makkelijk en supermooi. We rijden weer vele tientallen kilometers over de N260, Eje Pirinaeco - het eldorado voor motorijders. We komen ze dan ook in trosjes tegen, de bikers.
Over de ganse N260 is ook bewust rekening gehouden met de aanwezigheid van gemotoriseerde tweewielers. Als je Spanje binnenrijdt over de N260 waarschuwen reuzengrote borden motorrijders dat het leven te kostbaar is om onverantwoorde risico's te nemen. Bij de ontelbare bochten op deze heerlijke scheurweg staat een aanduiding van de toegelaten snelheid die varieert met de scherpte van de bocht. We houden ons keurig aan die voorschriften; een reis mag en moet en beetje avontuurlijk zijn maar onverantwoorde risico's nemen, hoort daar niet bij.
 |
| Congosto de Ventamillo |
 |
| Congosto de Ventamillo |
 |
| samen met Adrian van Can Pep in Peremea |
Ruim 20 kilometers voor aankomst in het afgelegen, stille Aramunt arriveren we opnieuw bij Can Pep in het piepkleine bergdorpje Peremea. Hier at ik ruim 10 dagen geleden op onze doortocht Zuidwaarts de allerlekkerste schotel van de ganse reis: esqueiaxda (rauwe vis met mediterraanse groentjes in een bad van olijfolie). We verbroederen er opnieuw met Adrian, zelf een Harley Davidson biker. Hij maakt z'n belofte waar en showt ons zijn mooie bike. Tijd om er mee te rijden heeft hij niet meer en dat is echt zonde. Vroeger kwam hij vaak en veel cruisen in de Spaanse Pyreneeën met zijn vrouw achterop - quality time!
 |
| Adrian and his bike |
Het verhaal van Adrian is typerend voor het Spanje van vandaag. Hij leefde en werkte als verkoper voor een Harley Davidson dealer in Barcelona. Ondertussen hielp hij ook in de keuken van het restaurant van zijn schoonmoeder. Door de gigantische crisis die dit prachtige land in een wurggreep versmacht, kreeg Adrian vorig jaar in oktober zijn ontslag. Andere werk vinden is in dit land vandaag totaal onmogelijk. Zijn twee zonen zijn inmiddels 32 en 22 jaar oud (de oudste heet trouwens Danny ;-) ) en dus besloot Adrian zijn leven noodgedwongen een totaal andere wending te geven: hij gebruikte z'n ervaring in de keuken van het restaurant van zijn schoonmoeder en zijn grote liefde voor de prachtige Pyreneeën om vanuit Barcelona naar het piepkleine Peremea (70 inwoners) te trekken en er een klein eetcafeetje te openen: Can Pep. En hij doet dat schitterend: de keuken is er overheerlijk, de bediening supervriendelijk en sympathiek. Adrian kijkt nu tegen zijn eerste winter aan, wanneer zomertoeristen, bikers en zonnekloppers van het enkele kilometers verderop gelegen Meer van Montcortes allemaal met de Noorderzon vertrokken zijn. Dan resten enkel de jagers, ornitologen, geologen en paddenstoelen-zoekers, maar die zijn er niet in zo'n grote getale uiteraard.
We wensen Adrian en z'n vrouw alle succes toe wanneer we vertrekken. Dat verdienen ze voor de volle 100% - als je ooit op vakantie of doortocht bent in de Spaanse Pyreneeën in het grensgebied tussen Aragon en Catalonië, dé tip bij uitstek: Can Pep in Peremea. De weg die erheen leidt is een klein slingerend bergbaantje dat de N260 boven La Pobla de Segur verbindt met diezelfde weg in Senterada; schitterend baantje voor bikers trouwens - ook dat verdient een aanbeveling (!)
 |
| Nabij Aramunt |
Vanuit Peremea is het maar een twintigtal kilometer tot Aramunt, bij Casa Julia - ook al bij een biker en tevens Harley driver ;-)
We passeren opnieuw langs de Congats de Collegats maar dit keer opteer ik voor de (verboden) oude weg langs de tunnel ipv door de tunnel te scheuren. Het levert alweer prachtige beelden op - wat is het hier toch onbeschrijflijk mooi ...
 |
| Congots de Collegats |
 |
| Congots de Collegats |
Eenmaal terug aangekomen in Aramunt maken we het nog erg laat samen met de sympathieke gastheer Xavier. Er vloeit aardig wat Carlos 1 brandy over zijn relaas en z'n plannen voor het exploiteren van zijn eigen olijfolie. Na een korte nacht en heerlijk ontbijt nemen we afscheid met twee van zijn flessen overheerlijke olijfolie op zak ;-)
 |
| Aramunt |
 |
| Casa Julia in Aramunt |
 |
| Casa Julia (Aramunt) |
Enkele sfeermoto's:
 |
| Can Pep in Peremea |
 |
| paella @ Can Pep |
Jullie rijden door de zoveelste prachtige streek, genieten van de grilligheid en de schoonheid van de natuur, adembenemend!En de paëlla ziet er heerlijk uit ... wie heeft er de vieze beesten gepeld ??? ;-)
BeantwoordenVerwijderen