Het is een heldere hemel, die dinsdag. De dichte sluiers mist in menig Lorejasse-hoofd hebben meer met het gevierde afscheid dan met de Natuurgoden vandoen. Van een snipperdag kan geen sprake zijn: de grot in Guadix dient verlaten, de villa in El Gastor opgezocht. Omdat Lorejassen karakterkerels zijn, waaien we uit op de motor en gaat er geen bergpas verloren aan een minder fris hoofd ;-)
 |
| Montes de Malaga en de Middellandse Zee |
En dus zetten we koers naar Alhama de Granada vanwaaruit we via Ventos de Zafarayas de beruchte Zafarayapas Zuidwaarts rijden. Via een even bochtenrijke doorsteek bereiken we Colmenar waar we de alom gekende en door motorrijders geliefde A7000 bergpas naar Malaga rijden. Niet verwonderlijk dat we op deze route meerdere motards kruisen. Benevens de mooie slingerroute levert deze uitzonderlijke vergezichten waar in vele varianten de Montes de Malaga en de Middellandse Zee het decor kleuren. De aansluitende route Noordwaarts door het El Torcal Natuurpark is van een minstens gelijkwaardige schoonheid en draait en keert onophoudelijk dat het een lieve lust is. Het landschap grossiert in grillige rotsformaties en boeit elke verreden meter.
 |
| El Torcal - The Face |
Net ten zuiden van Antequera haalt het culinaire niveau van La Molina Blanco haast de kwaliteit van het landschap dat eraan voorafging. Met een versterkte inwendige mens glijden we ontspannend via El Chorro en Ardales - begin- en eindpunt van de Caminito del Rey - en het imposante Meer van Guadalhorce naar El Gastor. Daar wacht onze nieuwe thuishaven voor de rest van deze week: Cortijo Santa Ana. Een bestemming die door meerdere Lorejassen
spetterend wordt onthaald ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten